A
Wonderous
Place

Lifestyle Blog

3 dingen waar ik dankbaar voor ben tijdens deze lockdown

De afgelopen twee maanden waren voor iedereen heel rare en nare tijden. We mochten nergens meer heen. Mochten onze familie niet meer zien en ons huis werd onze nieuwe werkplek. Ook was het opboksen tegen de dagelijkse negatieve impulsen.  Even scrollen op Facebook? Dan was het van Corona hier en daar. Zoveel doden hier, zoveel besmettingen daar. Angst werd gezaaid. Ondanks al die angst en maatregelen waren er ook mensen die niks anders deden dan zagen en klagen in Facebook reacties. Diezelfde mensen stonden dan wel te klappen voor de zorg om 20.00… Zette je het nieuws op dan was het ook het ene negatieve bericht na het andere dat er passeerde.

Voor een hoogsenitieve persoon als ikzelf zijn dit heel wat prikkels die ik te verwerken had, en die ik soms ook niet verwerkt kreeg waardoor mijn emmer overliep. Op den duur wist ik dat ik de prikkels van het nieuws niet meer aankon dus keek ik er ook niet meer naar. Ik luisterde elke dag om 11 uur naar de cijfers en that’s it! Nu doe ik dat zelfs al niet meer.

Maar ondanks al die negatieve dingen zijn er ook heel wat positieve dingen gebeurt waar ik mijn focus op wil leggen.

Ruben is meer thuis.

Doordat Ruben al twee maanden fulltime thuis werkt, hoeft hij niet om 6 uur op te staan om te gaan werken om dan om 18.30 pas thuis te komen. Hij kan langer slapen en is de hele dag hier. Ik zie hem veel meer, hij kan af en toe bijspringen bij de zorg voor Lef, plus, zo ziet hij zijn zoon ook meer. We lunchen samen en we eten ’s avonds ook samen. Ik kan hier gerust aan wennen. Ik zit door mijn zwangerschap al sinds januari thuis dus ik vind het helemaal niet erg dat ik nu constant gezelschap heb.

We zijn 24/24 bij Lefje

We hadden meteen beslist op Lef thuis te houden aan het begin van de lockdown. Toen hadden we ook helemaal geen zich op hoelang het zou duren. Maar wat hebben we hem zien groeien op die twee maand tijd. Letterlijk groeien, maar ook groeien in zijn kunnen. Zijn taal is gegroeid, zijn spel is nu ook anders, hij gaat er meer en meer in op. Eerlijk, er waren ups en downs. Maar natuurlijk meer ups dan downs.

We leerden de buren kennen.

Voor velen misschien de normaalste zaak van de wereld, maar voor een introvert en verlegen persoon als mij niet zo evident. We hebben zeer sociale buren. Ze staan elke avond buiten te babbelen met elkaar. In deze tijd zeker met social distancing. Stiekem wilde ik wel al heel lang ook gaan mee babbelen met hun, maar ik wist nooit hoe ik er mee moest beginnen. Ik twijfelde ook of ze mij wel leuk genoeg zouden vinden. Toen Lef in het ziekenhuis lag, was ik ’s avonds alleen thuis. Toen had ik veel nood aan een babbeltje met iemand. Zo ben ik aan de praat geraakt met hun, we kregen zeer veel steun en zitten nu een paar avonden in de week samen (op afstand) buiten.

Zijn er bij jullie dingen gebeurd waar je dankbaar voor bent?

Dingen die je niet verwacht had?

HTML Snippets Powered By : XYZScripts.com