Ik heb er nooit lang over moeten nadenken. Als ik de vraag kreeg of ik borstvoeding wilde geven was mijn antwoord meteen ‘JA’. Het is toch immers het aller beste voor je kindje. En als je al die foto’s ziet van die relaxte moeders met hun kindje aan de borst, waarom zou je het dan niet doen?
Eindelijk was het dan zover, ik raakte zwanger. Overal kwam dan de vraag: Ga je borstvoeding geven? Ja.
Ga dan maar een cursus volgen. Euhm, waarom? Ik heb borsten en mijn kindje zal daar wel aan drinken zeker.
Nu al 1 gouden tip aan alle aanstaande mama’s; ga naar info avonden, informeer u en praat met andere mama’s. Ik ga je 5 dingen vertellen die niemand je vertelt over borstvoeding. Toch niet tegen mij.
1. Het.doet. Pijn.
Borstvoeding is nu eens echt iets wat u bloed zweet en tranen kost. En heel veel van dat laatste. Tranen van de pijn. Ik had pijn vanaf de eerste keer dat hij aanhapte. De tweede nacht ik het ziekenhuis wilde Lef constant aan de borst. Van 18.00 tot 03.00 heeft hij non-stop willen drinken.
Daar had de vroedvrouw mij wel op voorhand voor gewaarschuwd, waarvoor dank! Dat constante drinken zou een boost geven aan je melk productie. Dat is allemaal goed en wel maar zo de hele tijd een baby die veel te hard aan je tepels zuigt is echt pijnlijk!
Maar er is goed nieuws! De pijn blijft niet! Zet twee à drie weken door en dan is de pijn voorbij. Dus geef vooral niet op! Borstvoeding is nog steeds het allerbeste voor je kleintje omdat de antistoffen die in borstvoeding zitten, op geen enkele manier nagemaakt kunnen worden. Het wordt leuk, dat beloof ik u.
2. Lekken!
Natuurlijk hebben ze mij ervoor gewaarschuwd!
Koop maar veel compressen want je hebt ze nodig…
Dus ik leg een voorraad aan en… blijk ze niet nodig te hebben, want, ik lek helemaal niet zomaar.
Ik lek:
- Wanneer Lef aan de borst drinkt.
- Wanneer er een kindje huilt
- Wanneer ik Ruben knuffel.
- Wanneer ik op de repetitie ben, geen kolf bij heb en per ongeluk mijn overvolle borst aan raak.
Dus… opnieuw die raad wat ze mij gaven:
Koop maar compressen, want je hebt ze nodig!
3. Veel was
Véél was! Met al dat lekken terwijl Lef drinkt vooral! En die eerste melk van int ziekenhuis die gaat ze niet meer uit! Mijn toeschietreflex is heel sterk, dat wil zeggen dat als Lef eventjes van de borst komt om op adem te komen, de melk gewoon tegen zijn gezichtje spuit. Door dat felle gespuit smodder je dus ook veel op jouw en op zijn kledij!
Hoe ik nu voed, als ik thuis ben weliswaar, is mijn blouse helemaal open doen, een tetradoek eronder en hup. ’s Nachts moet ik ook een doekje tegen mijn andere borst drukken omdat ik dan de fut niet heb om de melk dan op te vangen.
Dus een gouden tip! Koop de borstvoeding topjes van de H&M! Ze zijn goedkoop, hip, en passen op alles! Het geld is dus niet weggegooid want je kan ze later wanneer je geen borstvoeding meer geeft gewoon nog dragen. Koop er wel ineens genoeg! Je moet sowieso elke dag een ander topje dragen, en als je achter loopt met de was…
Borstvoedingskledij is overdreven belachelijk duur! Ga dus niet te veel aankopen. (Buiten die topjes dan, die wel!) Wees slim en kijk in je favoriete winkels naar truien of jurkjes met een V-hals. Ikzelf heb twee truien gekocht in een winkel gespecialiseerd in zwangerschaps en borstvoedingskledij en heb er echt veel te veel voor moeten betalen! In het begin dacht ik echt dat ik helemaal niks zou kunnen dragen. Golfjes zijn ideaal! Binnenkort zijn het weer solden… ik wil ma zeggen…;-)
4. Seks
Ik heb hier al een beetje over vermeld bij ‘lekken’ en veel verder ga ik er niet over uitweiden, aangezien dit meestal gelezen wordt door vrienden en familie.
Zoals ik al vertelde, begin ik te lekken als ik Ruben knuffel. Dat komt door de oxytocine. Maar de melk spuit ook al uit mijn borsten als ik ze alleen al maar ontbloot. Dus waarschuw uw man. Of waarschuw hem niet ? that is totally up to you!
5. Geen schaamte meer.
Vóór ik mama werd moest ik er niet aan denken om ergens met mijn tieten bloot te zitten. Nu, is dat (even) weg. Het begon al redelijk snel ook. Vanaf het moment dat ik bevallen was kon het me niet schelen wie er bij mij op ge kamer stond. Ik gaf Lef eten. Ik vond het eerder gênant dat anderen naar mijn borst moesten kijken dan dat ik het gênant vond voor mijzelf. Ik had ook niet het gevoel dat ze naar mijn borsten keken. Ze waren (en zijn) zo groot, dat het niet mijn borsten leken.
Ik ervaar enkel nog gene als ik in het openbaar ben. Ik heb het lang vermeden. Ik vind het ook helemaal niet handig om zoveel lagen kledij aan de kant te moeten duwen om Lef te voeden. Lef vindt dat zelf ook vervelend. Ik merk dat hij dan moeilijker drinkt. Ik ben nog maar een keer op restaurant geweest waar ik hem moest voeden. Daar was enkel een hoogbejaard koppel commentaar op aan het geven. De eigenaars waren heel vriendelijk. Ik kon als ik wilde zelfs even apart gaan zitten.
Als je nu nog zwanger bent, geen nood, die schaamte verdwijnt zodra je bevallen bent! Geloof mij!
6 (bonus). Hoe zalig het is.
Na die pijnlijke weken in het begin gaat het opeens geen pijn meer doen. Dan is het echt alleen maar zalig. Geen pijn, alleen maar puur genieten. Dan pas besef je hoe magisch het is dat jou lichaam je kleintje voedt. Niks is mooier dan te zien hoe hij geniet van al die lekkere melk.
Als hij dan ook nog eens in slaap valt lekker warm bij mama, dat is helemaal de kers op de taart.
Maar dan heb je van die mensen die zeggen:
Je moet hem alleen laten slapen…blabla bla
Weet je wat? Een dikke middelvinger naar die mensen. Er is echt niks maar dan ook niks zaliger dan uw kindje in uw armen te hebben slapen. Voor hem trouwens ook! Dus hou hem daar zo lang mogelijk. Over een jaartje gaat dat al wat minder goed. Dus geniet van dat alles.
Probeer in die eerste weken om niet op te geven. Ook ik heb met tranen gevoed, met de gedachte om het op te geven. Maar nu ben ik zo blij dat ik heb doorgezet. Als Lef honger heeft kan ik hem altijd eten geven. Waar ik ook ben.
Geniet echt zo veel mogelijk van al die momenten met je baby, want geloof me, het gaat echt veel te snel!
Liefs,
